Krommestraat 44
3811 CD Amersfoort
telefoon: 033 - 461 56 85


Openingstijden:
Van 13.00 tot 22.00 uur
Woensdag gesloten
Afhalen kan tussen 13:00 en 22:00 uur
 

U dient vooraf te reserveren, dit kan zowel online als telefonisch.

St. Joris en de Draak

Het restaurant San Giorgio ontleent zijn naam aan de heilig verklaarde Sint Joris die wij allemaal kennen als de overwinnaar van de draak uit de elfde eeuw. Hoe deze legende is ontstaan weten wij niet, maar zeker is dat de oorspronkelijke Georgius nog nooit in zijn leven een draak had gezien.

De militair tribuun Georgius diende in de derde eeuw na Christus onder de Romeinse keizer Diocletianus. Toen Diocletianus het Edict uitvaardigde om alle christenen uit te roeien, besloot Georgius openlijk partij te kiezen voor het christendom. Georgius moest dit bekopen met zijn leven en het dienstverband eindigde dan ook met zijn onthoofding.

Is er sprake van twee Sint Jorissen? Halen de geschiedkundigen legendes door elkaar? Feit is dat een heldhaftige drakendoder meer tot de verbeelding spreekt dan een onthoofde militair:

De legende
St. Joris is een figuur van groot aanzien in de kerk van het oosten (Byzantinum) en in die van het westen (Rome). Tevens is hij het middeleeuws ideaal van ridderlijkheid. Als legende is het in de 11e eeuw bij het begin van de kruistochten ontstaan. De tribuun Georgius (Joris), door afstamming een Cappadociîr, kwam eens in de provincie Lybie in een stad die dicht bij een moeras lag. Dat was de verblijfplaats van een verderf brengende draak. De burgers gaven hem dagelijks twee schapen om zijn woede te stillen anders kwam hij dichtbij de stadsmuren en verpestte de lucht zo dat zeer velen daardoor werden gedood. Toen er nu gebrek aan schapen kwam, besloten de stadsbewoners telkens een schaap en een mens aan de draak te geven. Op een dag werd nu de enige dochter des konings door het lot aangewezen den buit den draak te vallen. Toen Joris daar bij het moeras voorbijkomende haar zag wenen vroeg wat haar scheelde.

Zij zei: "Beste jonge man bestijg weer je paard en vlucht anders zul je evenals ik op dezelfde wijze moeten sterven!". Waarop Joris antwoordde: "Heb geen vrees, vertel me wat je te wachten staat". Zij zei: "Ik zie wel goede jonge man dat je groot bent van hart maar waarom verlang je met mij te sterven? Vlucht snel!". De ridder antwoordde: "Ik ga niet weg voordat je mij hebt verteld wat er aan de hand is". Nadat zij hem alles had verteld zei Joris: "Meisje, vrees niet, in de naam van Christus zal ik je tot een hulp zijn". Terwijl hij dat zei liet de draak zich al zien. Hij hief de kop boven het meer uit. De ridder sprong te paard en viel moedig de draak aan. In een bloedig gevecht met lans en zwaard wist hij tenslotte de overwinning te behalen en was de stad bevrijd.

De geschiedenis
De legende symboliseert de strijd tussen goed en kwaad en daarom is het niet los te zien van de echte geschiedenis van St. Joris. Het spreek voor zich dat vele kunstenaars geïnspireerd zijn geweest door de figuur St. Joris. Prachtige schilderijen en beelden zijn gemaakt door beroemdheden zoals Raffaello, Donatello, Dürer en Notke. Zoals op vele afbeeldingen van hem te zien is, is het banier van St. Joris een rood kruis op een wit veld. Dit is historisch niet terug te brengen tot de 4e eeuw, doch zal verband houden met de tijd waarin deze legende ontstond, de tijd van de kruistochten. Opgemerkt dient te worden dat het wapen van Sint Joris ook dat van Amersfoort is.

Georgius werd in het jaar 270 geboren in Lydda in Palestina (nu Israël). Zijn ouders en hij waren christenen. Hij was Militair Tribuun van de Keizerlijke Garde van de Romeinse keizer Diocletianus. Het feit dat de christenen door de Romeinen op barbaarse wijze werden vervolgd zette kwaad bloed bij Georgius die gebruikt maakte van zijn positie om ze te verloochenen en te steunen. Echter toen Diocletianus het Edict uitvaardigde waarbij bepaald werd dat alle christenen uitgeroeid moesten worden, besloot Georgius om openlijk partij te kiezen voor de christenen. Diocletianus wist niet wat hij hoorde en liet hem in de kerker werpen. Georgius moest vreselijke en onmenselijke martelingen ondergaan en werd tenslotte onthoofd op 23 april 304 in Lydda. Een jaar later werd Diocletianus opgevolgd door Constantijn de Grote, de eerste christelijk keizer. Constantijn de Grote, die Georgius als wapenbroer had gekend, besloot de soldaat-martelaar Georgius tot schutspatroon van alle soldaten te maken.